Camerata, het kamerkoor in de PJ Van Paesschen Korengroep uit Zonhoven, gaf 12 november haar allereerste concert. De harmonie tussen stukken, instrumenten en Sint Quintinus kerk was indrukwekkend.
De toehoorders roemden na afloop het koor om de gloedvolle verklanking van Bach en Mauersberger. Ook klonk er veel waardering voor de vaardigheid van dirigent Wouter Vandevoort om koormuziek als kunstvorm springlevend te houden in Zonhoven door ook nog een kamerkoor succesvol van de grond te tillen. Er stond nu een homogeen gezelschap van hoog niveau, met een programma onder de titel Aus der Tiefen. Een ad hoc ensemble met professionals op viool, hobo en fagot begeleidde het koor. Camerata werd afgewisseld met optredens van Fluctus, een ensemble van het Hasselts stedelijk conservatorium dat zich heeft gespecialiseerd in oude, bijzondere blaasinstrumenten en klavecimbel. Ook het orgel werd prachtig bespeeld, en wel door Johan Hermans. Korengroepvoorzitter Luc Aerts legde de verschillende stukken deskundig uit en verbond ze met elkaar.
Camerata voerde in dit programma werken uit van Bach en Mauersberger – componisten die elk op hun eigen manier naar een muzikale verbinding met de maatschappelijke werkelijkheid van hun tijd zochten en daarbij voor troost en kracht naar de bijbel keken. De twee muzikale stijlen hebben vergelijkbare zeggingskracht om eigentijds leed om te zetten in barokke vocale complexiteit. Van Bach weerklonk onder meer Cantate 131, zijn oudste, uit 1707. De sfeer van het 18deeeuwse kerkinterieur van ‘de kathedraal van de Kempen’ paste wonderwel bij Aus der Tiefen rufe ich, Herr, zu dir. De gevoelige solo’s vormde een sprankelend accent.
Organist Johan Hermans viel stemmig in meteen na het vijfde deel van deze cantate met een stuk van Johann Pachelbel, die op de jonge Johann Sebastian Bach een grote invloed heeft gehad. Het oude, monumentale orgel van de Quintinus kerk met zijn 2446 orgelpijpen en 40 registers kwam onder zijn ervaren handen volkomen tot zijn recht. Ensemble Fluctus vormde een feestelijke noot met hun wisselende verzameling renaissance- en barokblokfluiten.
Camerata concentreerde zich in haar tweede deel op Wie liegt die Stadt so wüst van Rudolf Mauersberger. Dit stuk uit 1945 refereert aan de verwoesting van Dresden, waar Mauersberger directeur was van het beroemde Kreuzchor. Mauersberger was een overtuigd anti-nazi en laat deze compositie, via een Bijbelse context, ook terugslaan op heel Duitsland en zijn bevolking, waarbij de vernietiging van het land de straf is voor zijn fouten. Camerata bracht Mauersberger met veel overtuigingskracht; het eenzame engagement was uitstekend voelbaar. Johan Hermans, al tweemaal internationaal onderscheiden voor zijn verdiensten in de orgelwereld, had het laatste muzikale ‘woord’ met een indrukwekkend stuk dat ruim 100 gasten welgemoed naar zaal De Kwint deed trekken voor de afterparty.
Het volgende concert van Camerata is op 6 mei 2023, samen met zusterkoor Poptimus.